“วัดร่ำเปิง (ตโปทาราม)”

พระภาวนาธรรมาภิรัช พระวิปัสสนา เจ้าอาวาสวัดร่ำเปิง

กล่าวถึงความเกี่ยวข้องของสถานที่กับการปฏิบัติไว้ว่า

“เรื่องของสถานที่มีความสำคัญอยู่เพราะว่า…

ในกรรมฐานบางบทพระพุทธเจ้าถึงกับกำหนดด้วยว่า

เป็นป่า เป็นโคนไม้ เป็นเรือนว่าง

พระองค์ใช้คำว่า …….

อรญฺญคโต วา รุกฺขมูลคโต วา สุญฺญาคารคโต วา

… อยู่ในป่าก็ดี

… อยู่ที่โคนไม้ก็ดี

… อยู่ในเรือนว่างก็ดี

เพราะกรรมฐานบางบทนั้นจะต้องอาศัยความละเอียด

ความสงบของสถานที่จึงจะสามารถเห็นอารมณ์ได้ชัดเจน

ความหวั่นไหวของจิตได้ชัดเจน

มันจึงจะสามารถช่วยทำให้โยคีนั้นมีสมาธิได้ดี

วัดร่ำเปิงเตรียมพร้อมที่จะรับชาวต่างชาติ ไม่ว่าจะเป็นประเทศไหน เพราะว่าเรามีสำนักงานต่างประเทศที่มีเจ้าหน้าที่อยู่แล้ว มีเจ้าหน้าที่ต้อนรับ สอนและสาธิตให้ แล้วสามารถสอบอารมณ์ภาษาอังกฤษได้

การอยู่ในสถานที่ ที่เอื้อต่อการดูจิต ดูอาการของจิตนั้นจะทำให้เราเข้าถึงความจริงของชีวิตว่าชีวิตเรานี้ดำเนินไปด้วยกำลังของบุญหรือบาป หรือกุศล อกุศล เหตุของปัญญานั้น
มีสมาธิเป็นฐาน มีสมาธิเป็นมูล มีสมาธิเป็นปัจจัยจริงอยู่ วิปัสสนานั้นเราอาศัยหลักของ ขณิกสมาธิ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าจะต้องมีเสียงหรือสิ่งรบกวนเกินไป ขณิกสมาธิที่มีกำลังก็คือความต่อเนื่องของเขามีอยู่ ตลอด จึงเป็นปัจจัยเป็นฐานอันเกิดญาณและปัญญาได้

สำหรับคนไทยเรานั้น ก็จะมีการแบ่งออกเป็นผู้ปฏิบัติธรรมระยะยาวให้อยู่เขตพิเศษ ที่เราจะมีผู้ควบคุมดูแลเป็นพิเศษและก็ให้อยู่ในห้องเดี่ยวเท่านั้น ไม่ให้อยู่คู่ ส่วนผู้ปฏิบัติธรรมที่มาระยะสั้น เราก็จะให้อยู่แบบห้องเดี่ยวบ้าง ห้องคู่บ้าง ตามสภาพคนมามากน้อย

เยาวชนตั้งแต่เด็กจนถึงกลุ่มนักเรียน นักศึกษา หรือหน่วยงานราชการผู้ใหญ่ก็จะให้อยู่อีกกลุ่มหนึ่ง เรียกว่าเป็นการปฏิบัติเข้าค่ายธรรมภาวนา ก็จะมีอาคารที่รับรองเป็นห้องพักรวมเป็นห้องปฏิบัติธรรม แล้วมีวิทยากรดูแลเป็นสัดส่วน

วัดร่ำเปิง (ตโปทาราม) www.watrampoeng.com